MERDİVENE DAİR

fotoğraf: yekta majiskül

Bir merdiven, nemli duvarlar arasında yükselen. Her mevsim değişik kokular arasında çıkılan basamaklar. 

fotoğraf: yekta majiskül

Bir demler pamuk gibi asilzade ellerinin tuttuğu tırabzanlar, şimdi nemrutça surat asıyor tırmanana: “Düşmemek için medet umabilirsin ama ötesini bekleme, insana has duygularla işim kalmadı, tabii hâlâ o duyguların rüyasını görmek derdindeysen.”

fotoğraf: yekta majiskül

Arada bir kapı, merdiven sahanlığından binanın içine açılan. Kapı kanadı ne yöne hamle ederse yön orasıdır, dolayısıyla bina değil gidilmesi gereken, çıkılacak bir kat daha var, sonra belki bir daha.

fotoğraf: yekta majiskül

Taş basamaklar kirli, uzun bakmaya gelmiyor. Başı dönüyor insanın, her adımda ışık titreyip oyun oynuyor taş üzerinde. Az kalmış aşınmanın gözle görülür olmasına, beli bükülmüş ihtiyarlar gibi tam ortasından bozulacak basamakların gönyesi. Ama mukavvim duruyor, direniyorlar inatla.