YİNE GÜZELLİĞE DAİR

İnsan güzelliğinin bir devlet politikası olarak dayatılması, yetmezmiş gibi, utanmazca, bu dayatmanın ırk saflığını da içeren bir formülle süslenmesi. Nasıl, “sağlam kafa sağlam vücutta bulunur” mu dediniz? İşte Nazi Almanyasında, bedensel güzelliğin saf ırkla buluşması:

Topluyaşamın tek ve tartışılmaz doğru olarak sundukları, hele siyasal iktidar tarafından pompalanıyorsa mutlaka şaşılık, hatta kimi zaman körlük yaratır. Şu afişe bakalım:

Klişeyi yineleyip aile – anne kutsaldır demek, çocuk temsillerinin uzaktan başını okşamak kolaydır, kişinin vicdanını rahatlatır, insanseverlikte kıdem aldırır. Ne yazık ki, aynı kişilerden oluşan toplum şunu, afişe falan değil, gerçek çocuklara yapabilmiş, bir de utanmazca görmezden gelmiştir:

Bu gaddarlığın akılcı bahanesi için başa dönelim: Toplama kampındaki zavallı çocukların büyümesine izin verilirse, ilerde ilk resimdeki diğer anlamıyla “zavallı”ya dönecekler ve kanı bozulmamışların oluşturduğu mükemmel toplumun güzelliğini bozacaklardır.